Auteur: Lisa Goudzwaard

Zweeds kruidenbitter

Ken je Zweeds Kruidenbitter nog?

Ik was het zo goed als vergeten, maar heb het weer (her)ontdekt als waardevolle aanvulling op mijn dagelijkse voeding. Vooral bij het ontgiften of herstel van ziekte.

Doordat ik ook werk met Ayurvedische leer, welke werkt met o.a. kruidenpreparaten, verdiepte ik me in het algemeen in kruiden en wilde planten.zodat ik jullie met de wildplukwandelingen kan informeren over het nut en weldaad van wilde planten voor je gezondheid en je culinaire avonturen.

Voor iedereen die geinteresseerd is in natuurlijke geneeskunde zonder chemicalien

is wat ik nu ga vertellen heel interessant!

Let op, daar gaan we:

Voor een goede gezondheid en hormonaal evenwicht, zonder katerig gevoel is het belangrijk dat je lever goed werkt. Daarom doe twee keer per jaar een weekje detox en heb ik iedere maand een of twee dagen sapdagjes, meestal als ik menstrueer.

Daarbij gebruik ik Zweeds kruidenbitter, het  is een eeuwenoud elixer waarvan vele mensen de krachtige werking hebben ervaren. (Ik lijk wel een middeleeuwse elixer verkoper op de markt, maar het is echt waar, google er maar eens op) De eerste geschriften over een dergelijk elixer vond men in middeleeuwse manuscripten. In de 16e eeuw stelde Paracelcus, de grote hervormer van de geneeskunde, een recept samen met aloe, mirre en saffraan:

“Elixer ad longam vitam”

Elixer voor een lang leven

In de 17e en 18e eeuw heeft de Zweedse Dr. Samst het recept vanuit overleveringen van zijn familie opgediept en opgeschreven. Dr. Samst werd 104 jaar oud (en dat in de 18 eeuw!), hij kwam om door een ongeluk tijdens het paardrijden, anders was hij vast nog wel wat ouder geworden. 250 jaar later kreeg Maria Treben het manuscript in handen. Zij genas van de gevolgen van een ernstige tyfusaanval met behulp van het kruidenelixer. Dit was voor de aanleiding om het boek “Geneeskrachtige kruiden uit Gods apotheek” te schrijven.

Zweeds kruidenbitter is zoals de naam al zegt: bitter. Het bevat 15 verschillende kruiden met een heilzame werking. De voornaamste werking van bittere stoffen is het activeren van de lever. De lever produceert gal, gal is bitter en is noodzakelijk voor een goede vertering van de voeding in de darmen. De gal wordt aangemaakt in de lever, wordt verzameld in de galblaas om vervolgens in de dunne darm wordt te worden vrijgelaten om daar de de vetten in de voedselresten te splitsen te emulgeren zodat de darmwand de voedingsstoffen op kan nemen.

Als de lever niet goed werkt heeft dit grote gevolgen voor veel gezondheidsaspecten.

De werking van bittere planten is dus belangrijk voor ons welzijn, dit is ook de reden waarom ik mensen mee neem op wildplukwandelingen. De wilde planten bevatten vaak veel bittere stoffen en zijn ideaal om je lever en darmstelsel te ondersteunen.

De samenstelling van Zweeds kruidenbitter:

Zoals je zult zien bevat dit eeuwenoude elixer ook kruiden die tegenwoordig heel populair zijn in de gezonde voeding, zoals aloe en geelwortel.

Engelwortel (Angelica archangelia), een van de belangrijkste bestanddelen van het hedendaagse elixer. Het activeert de afscheiding van maag-, gal en alvleeskliersappen en stimuleert hierdoor de trek in eten.

Zilverdistel (Carlina acaulis), heeft dezelfde werking als engelwortel. Het heeft daarnaast bacterieremmende eigenschappen en een vochtafdrijvende werking.

Geelwortel (Curcuma zeedoaria) wekt de afscheiding van maag- en galsappen op, heeft een sterk ontstekingremmende werking en zou helpen bij kanker.

Rabarber (Rheum palmatum) De wortel wordt gebruikt bij maag- en darmontstekingen en heeft een licht laxerende werking.

Mirre (gedroogd melksap van de Afrikaanse boom Caommiphora molmol) werken bij darmifecties en winderigheid

Aloe (Aloe capanesis en ferox) het ingedikte sap stimuleert de darmperistaltiek.

Manna(het melksap van de boom Fraxinus ornus uit de landen rond de Middelandse zee) werkt licht laxerend.

Saffraan werkt kalmerend en ontspannend op de maag en maagzenuwen.

Triakel (Electuarium theriacale) dit is een mengsel van van 7 poeders van kruiden en specerijen.(engelwortel, valeriaan, kaneel, geelwortel, kardamomzaad, mirre).

Kamfer (melksap van de kamferboom Cinnamomum camphora) bevordert de doorbloeding

Het alcoholgehalte is 38%

Zoals je ziet is de werking van dit elixer activerend voor de hele spijsvertering van mond tot kont! (Sorry) Het werkt bloedzuiverend, ontslakkend en werkt in op de stofwisselingsfunctie van je lichaam, in vloeistoffen, weefsels en cellen en activeert de grote uitscheidingsorganen nieren, darmen en lever.

Zweeds kruidenbitter kun je kopen in de natuurvoedingswinkel.

Wil je weten wat wilde kruiden en planten kunnen doen voor jou? Schrijf je dan om mee te lopen met een wildplukwandeling of schrijf je in op de nieuwsbrief. 

Schildklierproblemen en voeding

Heb je moeite hebt met bijvoorbeeld zuivel producten te verteren of je  hebt gezondheidsproblemen zoals acne, vermoeidheid, ontstekingen, een opgeblazen buik of andere symptomen, dan kan het zijn dat je intolerant bent voor bepaalde voeding.

Een intolerantie voor bepaalde voedingsproducten wil nog niet zeggen dat je intolerant voor alle producten uit die productgroep. Het geeft wel aan dat er een onbalans in je lichaam is waardoor je spijsvertering verzwakt is. Denk hierbij aan een trage stofwisseling en een trage schildklierfunctie. Sommige mensen gaan dan een veganistisch dieet volgen omdat deze voedingsmiddelen makkelijker te verteren zouden zijn bij een tekort aan verteringssappen. Maar door deze producten uit je dieet weg te laten en deze voor altijd te vermijden, vermijd je ook de heling van je lichaam. Het werkelijke probleem, de slechte vertering, wordt niet aangepakt. En dan blijft je lichaam intolerant waardoor je probleem uiteindelijk alleen maar groter wordt.

Als je deze producten op de zwarte lijst zet ga je tegen het communicatie-systeem van je lichaam in. Vooral als je merkt dat je naar bepaalde voedingsmiddelen verlangt, is de kans groot dat je lichaam deze voedingsmiddelen juist nodig heeft en er een nutriënten tekort is.

Als je veganistisch eet vervang je de dierlijke eiwitten door plantaardige eiwitten. Maar er is een verschil tussen deze twee eiwitten.

Plantaardige eiwitten voor je schildklier

Plantaardige eiwitten worden veel moeilijker door het lichaam opgenomen dan dierlijke eiwitten. Ook al eet je een dieet met veel bonen, noten, linzen en kool, dan nog krijg je 15 x minder eiwitten binnen als bij een dieet met dierlijke producten van goede kwaliteit. Dus zelfs al denk je dat je als veganist eiwitrijk eet, dan nog kan dit onvoldoende eiwit voor je schildklier zijn om goed te kunnen functioneren. Om de eiwitten aan te vullen kun je planten proteinepoeders kopen, maar dan kan het nog steeds onvoldoende zijn.

Eiwitten stimuleren ook de productie van HCL (hydrochloride zuur) in je maag, dit zuur breekt eiwitten af. Een goede spijsvertering begint met een grote zuurproductie waarmee de ph graad in je maag en je spijsvertering bepaald wordt. Als je de verteringssappen niet regelmatig en op een gezonde manier stimuleert verzwakt je spijsvertering en kunnen er niet genoeg voedingsstoffen opgenomen worden.

Omdat ieder lichaam weer anders reageert op bepaalde voedingsstoffen kan het zijn dat de een zich geweldig voelt bij een veganistisch dieet en de ander nu eenmaal dierlijke eiwitten nodig heeft. Als je klachten krijgt of zaken waarneemt als een laag libido, weinig energie, of haaruitval denk je vaak aan een tekort aan ijzer of B12, maar het kan ook net zo goed zijn dat je schildklier te weinig eiwitten krijgt of te weinig jodium, of dat je spijsvertering niet goed werkt waardoor er te weinig voedingsstoffen opgenomen worden terwijl je wel goed gebalanceerd eet. Het lichaam kan de nutriënten tekorten niet meer aanvullen en zal het de ontgifting van je lichaam aantasten waardoor je hormonale verstoringen en/of schildklierproblemen kunt krijgen.

 SCHRIJF JE IN VOOR DE NIEUWSBRIEF

Soja en de schildklier

Een ding wat je in ieder geval niet moet doen is je vol stoppen met soja. Het goede van soja is dat het veel eiwitten bevat, het slechte is dat het heel moeilijk te verteren is en dat het vol zit met plantaardige oestrogenen die de werking van de schildklier onderdrukken. Het bevat ook veel fytinezuur wat zich bind aan mineralen waardoor deze niet meer door je lichaam opgenomen kunnen worden. En als laatste bevat soja ook trypsine remmers die kunnen spijsvertering kunnen verstoren. Als je soja eet, gebruik het dan alleen als smaakmaker en gebruik dan gefermenteerde soja in de vorm van tempeh, natto of miso.

Wat moet je dan eten? Veel noten? Nee, niet heel veel, want noten bevatten dan weer veel MOV vetten, meervoudig onverzadigde vetzuren die niet goed voor je lichaam zijn. Je kunt wel wat noten eten, maar drink geen liters amandelmelk, cakes op basis van noten en notenpasta. Dit zijn ware MOV bommen. Noten zijn moeilijk af te breken, ze bevatten enzymremmers en fytinezuur wat de opname van mineralen blokkeert.

Onderstaande overzichtjes geven in grote lijnen de symptomen weer van een te trage schildklierwerking en een te snelle schildklierwerking. 

Trage schildklier (Hypothyroide)

  • Gewichtstoename, vooral rond de middel
  • Haaruitval
  • Lage lichaamstemperatuur
  • Onvruchtbaarheid

 

Te snel werkende schildklier (Hyperthyroide)

  • Nervositeit en angst
  • Slecht slapen
  • Hartkloppingen
  • Tremoren (kloppende spieren)

 

Herken je symptomen, laat je bloed dan testen op je schildklierhormonen. Voor meer informatie hierover en waar je op moet letten bj het testen kun je contact met mij opnemen.

BOEK EEN CONSULT

Algemene voedingsadviezen bij schildklierproblemen:

  • Gebruik weinig soja, liefst alleen gefermenteerd. Soja bevat niet alleen veel oestrogeen maar het is ook een goitrogeen, dit is een schildklier antagonist in je bloed. Deze goitrogeen remt de gekatalyseerde reactie van het enzym peroxidase die essentieel is voor de schildklierhormoon productie.
  • Wees spaarzaam met kruisbloemigen groenten (broccoli, bloemkool, boerenkool, kool, waterkers, koolrabi e.a.) en eet meer bladgroenten. Kruisbloemigen zijn ook goitrogenen. Ze blokkeren de opname van jodium, vooral als je ze rauw eet.
  • Zorg dat je voldoende jodium binnenkrijgt. Jodium is essentieel voor de aanmaak van het schildklierhormoon. Zeewier is een goede bron van jodium. Ik schreef er al eerder iuitgebreid over, hier kun je lezen welke zeewier en hoeveel zeewier je kunt eten.
  • Zorg voldoende vit B12, D3. (vooral bij de Ziekte van Hashimoto)
  • Zorg voor voldoende selenium, in supplement vorm of eet anders iedere dag 2 paranoten.
  • Zorg voor voldoende ontspanning en rust.
  • Pas op met röntgen- en telefoonstraling. (Schildklierkanker is sterk in opkomst, men denkt dat dit onder andere komt door het intensieve gebruik van mobiele telefoons in de laatste 10 jaar)
  • Een glutenvrij dieet kan helpen om schildklier antilichamen te verminderen bij Ziekte van Hashimoto.
  • Eet voldoende eiwitten de beste eiwitbronnen zijn zeevruchten, vlees, eieren en kaas. Veganisten kunnen hun eiwitten proberen aan te vullen met plantaardige eiwitshakes.
  • Zorg dat je voldoende calorien binnen krijgt, als je een caloriearm dieet volgt is de kans groot dat je lichaam ondervoedt is. Je zult niet afvallen omdat je lichaam uitgehongerd is en de stofwisseling op de spaarstand zal gaan. Zaak dus om je schildklier in balans te brengen.

 Vond je dit artikel interessant en wil je op de hoogte blijven, schrijf je dan in voor de nieuwsbrief en ontvang de updates en gratis tips.

Alles over zeewier

Zeewier is beroemd om zijn hoge voedingswaarde, gunstige effecten op de gezondheid en vol met voedingstoffen:

vitamine A,B ( B1, B2 ,B3, B6 en B9),C,D, E en K daarnaast bevat het veel natrium en jodium en nog 13 andere mineralen en vele spoorelementen van mineralen.

Agar en carragheen (goed voor de huid)

Astaxanthine (ontstekingremmend en een antioxidant)

Chlorofyl (kan helpen om darm- en leverkanker te voorkomen )

Fucoidan (een complexe suikermolecuul die de productie van immuuncellen stumuleert. Beschermt tegen schimmels, virussen en bacterien.)

Omega 3 vetzuren (in plaats van het eten van vis of het nemen van visolie capsules zijn er nu ook zeewier olie capsules met omega-3, een plantaardig alternatief)

Heel gezond spul dus, zeewier. Maar nu is er het probleem van de radioactieve straling van de verwoeste kerncentrale in Fukoshima als gevolg van de aardbeving in maart 2011.

Kun je nog wel iets uit de zee eten? Vissen zitten vol kankergezwellen en kun je beter niet eten. Maar zeewier bevat zoveel jodium dat deze de radioactieve straling voldoende tegen zou houden. Maar ja dan is de zeewier uit de Aziatische zee weer radioactief besmet. Hoe zit het nu eigenlijk?

Jodium en de schildklier

Zeewier bevat veel jodium en jodium wordt door de schildklier gebruikt om schildklierhormonen aan te maken. Het menselijk lichaam heeft verschillende stoffen nodig voor zijn fysische ontwikkeling: wat betreft de uitscheiding van hormonen spelen groeihormonen en schildklierhormonen een belangrijke rol. Er zijn twee soorten schildklierhormoon, beide bevatten jodium in hun moleculen. Als je geen voedingsmiddelen eet die jodium bevatten, kan de schildklier geen schildklierhormonen produceren, waardoor het de lichamelijke en geestelijke groei kan belemmeren. Groeistoornissen kunnen dus ook ontstaan door een gebrek aan jodium.

In Japan wordt er dagelijks zeewier gegeten en hebben de meeste mensen geen jodiumtekort. Maar in ontwikkelingslanden en ook in Westerse wereld wordt er meestal te weinig jodium ingenomen. Veel mensen hebben zodoende een jodium tekort. Volgens de statistieken gepubliceerd door internationale organisaties in 1993 (Zoals je merkt wordt er weinig onderzoek gedaan naar jodiumtekorten of te hoge jodiuminnames.), waren er 10 miljoen mensen die lijden aan een ernstige ontwikkelingsstoornis als gevolg van jodiumtekort en wanneer alle potentiële patiënten (vooral in ontwikkelingslanden) zouden worden opgenomen, bereikte het aantal 1,6 miljard.

Terug naar zeewier en radioactieve straling

Sinds het nucleaire ongeval zich in Fukushima voordeed in maart 2011, is het vrijkomen van radioactieve stoffen in het milieu een zorg voor veel mensen in Japan, maar ook in de rest van de wereld. Dr.Minoru Irie, professor emeritus van de Toho Universiteit in Japan en voorzitter van het bestuur van The Foundation for Growth Science onderzocht daarom de relatie tussen de schildklier en het jodium verbruik en het effect op de schildklier door het eten van zeewier.

De radioactieve lekken als gevolg van de grote aardbeving in Japan in maart 2011 krijgt veel aandacht in Japan maar ook over de hele wereld. Bij een kernramp kan er radioactief jodium vrijkomen. Via de luchtwegen, de huid of het eten van besmet voedsel komt het in het bloed terecht. De schildklier slaat het radioactieve jodium op. Door de onophoudelijke bestraling van dit orgaan neemt de kans op kanker en andere aandoeningen van de schildklier toe. Vooral baby’s en jonge kinderen lopen een verhoogd risico. Een grote hoeveelheid radioactief jodium is schadelijk. Er is kans op schildklierkanker en de schildklier kan te snel gaan werken, wat verstoorde hartritmes en gewichtsverlies veroorzaakt. Schildklierkanker kwam bij de ramp in Tsjernobyl vooral voor onder jongeren.

Uit de studie van Dr Minoru Irie blijkt dat als de inname van jodium voldoende is, het voorkomen kan worden dat de schildklier radioactief jodium opneemt. Je zou denken dat het tijd kost om dit effect te bereiken omdat voedsel verteerd moet worden en voedingsstoffen opgenomen moeten worden in de dunne darm, niettemin bleek uit de studie dat er een daling van radioactief jodium opname werd waargenomen bij patiënten die zelfs maar een dag zeewier consumeerden. Dit komt doordat jodium heel snel opgenomen wordt door het lichaam. Door het eten van voldoende jodium bevattende voedingsmiddelen zorg je ervoor dat er geen radioactief jodium in het lichaam wordt opgeslagen. Als er in de schildklier genoeg niet-radioactief jodium zit, is er geen plaats meer voor radioactief jodium. De radioactieve jodium deeltjes worden dan gewoon via de urine uit het lichaam verwijderd. Zeewier bevat veel jodium en beschermt zodoende tegen radioactief jodium.

De Japanners hebben het hoogste verbruik van zeewier ter wereld, met meer dan voldoende of zelfs een overmatige inname van jodium. In tegenstelling hadden de mensen, die destijds in de omgeving van Tsjernobyl woonden, een veel lagere inname van jodium, sommigen hadden een licht jodiumtekort ontwikkeld. Jodiumtekort vermindert de productie van schildklierhormonen, en veroorzaakt schildklierafwijkingen. Daarom hebben veel mensen die waren blootgesteld aan radioactieve straling die vrijkwam tijdens het ongeluk in Tsjernobyl later last van permanente schade aan hun gezondheid en deze is waarschijnlijk te wijten aan een hogere radioactieve jodiumopname in de schildklier. De meeste Japanners eten dagelijks veel jodium-bevattende voedingsmiddelen en hebben een lagere radioactief jodium opname, als je voldoende zeewier zoals kelp en wakame eet, kun je de ophoping van giftige stoffen in de schildklier voorkomen.

Radioactief zeewier

Zeewier is dus prima als bescherming tegen radioactieve straling, maar wat als de zeewier zelf radioactief besmet is? Hoe radioactief is zeewier uit Japan en omliggende landen? Moeten we uberhaupt nog wel zeewier eten?

De gevolgen van de nucleaire ramp in Fukoshima in maart 2011, nu drie jaar terug zijn nog niet duidelijk. Wel is duidelijk dat het waarschijnlijk zo’n 30 jaar zal duren voordat de zee rond Japan vrij is van radioactief jodium en andere radioactieve stoffen.. Het consumeren van zeewier of andere zeeproducten uit Japan en omliggende landen is dan ook af te raden. Gelukkig is Japan niet de enige zeewier fabrikant. In Californie en Europa wordt ook zeewier gekweekt. In europa zijn Noorwegen en Frankrijk(Bretagne) de grootste producten.

Water over de hele werled is echter vervuild met radioactieve deeltjes. Maar ongeveer een jaar na de ram, in maart 2012 is Kelp zeewier in Californie onderzocht en bleek ook besmet te zijn met radioisotopen. Een maand later is het Kelp weer onderzocht en toen was de waarde al zo gezakt dat het niet gevaarlijk was om te consumeren. Lees hier meer over de onderzoeken. Over de zeewieren in Bretagne en Noorwegen heb ik geen cijfers kunnen vinden. Ik ga er vanuit dat de Europese zeeen die verder verwijderd zijn van Japan dan Californie, schoner zijn. Het eten van zeewier uit Bretagne lijkt geen problemen op te leveren voor de gezondheid.

Hoeveel jodium heb je nodig?

De aanbevolen inname van jodium voor volwassenen is ongeveer 150μg per dag, iets minder voor kinderen en rond 200 μg voor zwangere vrouwen. De Japanners consumeren naar verluidt 0,5 consumeren – 3,0 mg (500 – 3000 ug) jodium per dag of met tussenpozen, afhankelijk van de leefomgeving en de leeftijd. De hoeveelheid jodium in zeewier varieert, afhankelijk van hun type en groeiend gebied, maar wordt ruwweg geschat op 1,3 – 1,5 mg / g (ongeveer 1300 – 1500 ug / g) voor kelp, iets meer voor dunne-gesneden kombu zeewier en kelp bevat ongeveer de rond helft van wakame zeewier. Bijvoorbeeld, een stuk kelp van 10×10 cm vierkant bevat ongeveer 5 mg jodium en de dagelijkse consumptie van 2 tot 3 gram kelp kan volstaan ​​om de opname van radioactief jodium te onderdrukken.

In Nederland wordt er weinig tot haast geen zeewier gegeten. Wij krijgen ons jodium binnen door middel van het eten van sla, spinazie, groene paprika, ananas, pinda’s, champignons en volkorenbrood waar ook nog zout met jodium is toegevoegd. Er zit jodium in tafelzout en tegenwoordig ook in sommige soorten zeezout. De afgelopen jaren is de inname van jodium met 25% gedaald. dit komt doordat er minder jodium aan zout wordt toegevoegd en steeds meer mensen zeezout gebruiken zonder toegevoegde jodium en men ook minder brood is gaan eten door de huidige dieettrends. Door het minder toevoegen van gejodeerd zout heeft 8 tot 35 % van de Nederlandse kinderen tot 3 jaar een jodiumtekort, dit meldde het RIVM in de British Journal of Nutrition. Ook zwangere vrouwen lopen het risico een jodium tekort te hebben. Het Voedingscentrum waarschuwt echter voor een te hoge inname van jodium, alhoewel er nooit wetenschappelijk bewijs is aangevoerd dat er in Nederland sprake kan zijn van een te hoge jodiuminname. Een jodiumtekort is meer aannemelijk.

De aanbevolen maximum inname van jodium is 1000μg per dag, dit is evenveel als een 0, 5 gram wakame. Nori bevat een relatief lage hoeveelheid jodium, hier kun je elke dag wel een paar blaadjes van eten. Let er dus op dat je niet te veel jodium binnen krijgt. Te weinig is niet goed, maar te veel ook niet. Een teveel aan jodium kan leiden tot schildklierdysfunctie. Als je een algemene vermoeidheid hebt, een droge huid en in toenemende mate gevoelig bent voor kou, neem dan contact op met je huisarts en vraag dan om een schildklierfunctie test.

Hier kun je Bretons zeewier en zeewierproducten bestellen:

http://www.wereldvanzeewier.nl/

Is een detox wel nodig?

Iedere lente willen velen van ons afvallen en dat is niet voor niets. In mijn vorige blog schreef ik al over de mini schoonmaak met een ontgiftende thee. Deze keer richt ik me op detox en of deze nu daadwerkelijk zo noodzakelijk is als men doet geloven.

Overgewicht kan  voor gezondheidsklachten zorgen, hartziekten, diabetes en kanker zijn de meeste voorkomende. De extra kilo’s kunnen ervoor zorgen dat je je vermoeid voelt en je een dof gevoel in je hoofd hebt. Er zijn vele manieren om gewicht te verliezen, de beste dieten waarbij blijvend resultaat behaald wordt zijn de dieten waar je stap voor stap een nieuw eetpatroon aanleert.

Een eerste stap naar een gezond eetpatroon is je lichaam te ontdoen van gifstoffen. Dit is een belangrijk onderdeel van het verbeteren van je gezondheid. Als je op dieet gaat zonder eerst te ontgiften kan het afvallen minder snel gaan en kan een dieet niet goed werken doordat de organen gifstoffen bevatten die ervoor zorgen dat de organen niet optimaal werken. Het afvoeren van vetcellen vraagt om balans in je lichaam.

Een voedingspatroon met ongezonde voedingsmiddelen, chronische stress en gifstoffen uit het milieu kunnen zorgen voor een ophoping van gif in je lichaam. Een aantal gifstoffen zijn wateroplosbaar, deze kunnen makkelijk uit je lichaam verwijderd worden door voldoende te drinken. Andere gifstoffen zijn vetoplosbaar en wat betekent dat ze in de vetcellen opgeslagen worden. Er komen meer vetcellen als het aantal gifstoffen groter wordt,  hierdoor is het moeilijk om gewicht te verliezen. Dit zorgt voor die het vastzittende vet rond de heupen, dijen en maag. Je valt overal af, maar die heupen en dijen willen maar niet dunner worden. De gifstoffen verstoppen de afvoerkanalen van het lichaam en het wordt steeds moeilijker om deze vervuiling uit de vetcellen te verwijderen. Daarom wordt het ook moeilijker om vet te verliezen als we ouder worden. Alleen een dieet volgen en fitnessen is dan niet voldoende. Om de afvoer van gifstoffen te helpen kun je een detox programma volgen. Dit is niet iets wat je een week doet, zoals je soms op internet ziet, met aloevera drankjes of andere superdrankjes. Nee, een goede detox doe je op dagelijkse basis, naast een gezond voedingspatroon. Het is geen crashdieet waar je in een week 4 kilo afvalt, het is echt bedoelt om je lichaam te reinigen en vastzittend vet, wat daar al jaren zit, los te maken. Iets wat er al jaren zit, maak je niet in een week los. Dat heeft tijd nodig. Veel detox programma’s kun je prima thuis doen en met gewone gezonde voedingsmiddelen als groenten, fruit en kruiden.

De eerste stap om te zien of een detox zin heeft is om te bepalen of je het nodig hebt. Als je geen gifstoffen in je lichaam hebt, hoef je ook niet te ontgiften, zo simpel is het. Als je bij de onderstaande uitspraken de meerderheid met ‘ja’ beantwoord, heb je een teveel aan gifstoffen in je lichaam en is een detox zeker aan te bevelen.

 

Ik heb het gevoel dat ik blokkades/verstoppingen heb in mijn lichaam. Ik heb last van obstipatie, verstoppingen, voel me zwaar in mijn hoofd, verstopte neus en voel me vaak niet helder in mijn hoofd.

Als ik ‘smorgens wakker word voel ik me niet helder, ik vaak tijd nodig om echt wakker te worden. (sommige mensen hebben hier zelfs koffie voor nodig!)

Ik voel me vaak moe of uitgeput, mentaal en fysiek.

 

Ik heb meerdere keren per jaar een verkoudheid en pak ieder virus op.

Ik voel een zwaarte in mijn lichaam.

 

Ik heb het gevoel dat er iets in mijn lichaam niet goed functioneert. Ademhalen, spijsvertering, ontlasting of anderen zaken.

Ik heb de neiging me lui te voelen. (ik doe mijn werk wel maar ik ga er niet voor, voel geen innerlijke drive om goed te presteren)

Ik heb vaak last van trage spijsvertering.

 

Ik heb de neiging steeds slijm uit te spugen of ik heb een slechte smaak in mijn mond.

Ik heb vaak geen trek in eten.

 

Mijn tong is vaak bedekt met een dikke laag wit slijm, vooral in de ochtend

Als je je in deze uitspraken herkent en betekent dit dat je opgeslagen gifstoffen moet afvoeren. De lente is een perfect tijd om dit te doen omdat het lichaam dan van nature al de gifstoffen af wil voeren.

De ontgiftingsthee in het vorige blog artikel is een goed begin om een aantal weken te doen. Daarnaast kun je beginnen met suiker uit je dagelijks dieet te verwijderen en deze te vervangen voor vers fruit en groenten.

Wil je onder begeleiding ontgiften, neem dan contact met mij op.

Op 20 maart beginnen we met een detoxgroep op Facebook. Hiervoor is er een startersgids gemaakt die je op de website kunt kopen.

Geef je op via deze pagina

Lente in je lichaam thee

ccf

De eerste lammetjes zijn geboren, de specht heeft zich al mijn straat gemeld met zijn tromgeroffel en de sneeuwklokjes bloeien, ofwel de eerste lentetekenen!

Bij de lente hoort van oudsher ook de lente schoonmaak, niet alleen in huis gaan alle deuren open maar ook door je lichaam kan wel even de bezem gehaald worden. Door de mijne in ieder geval wel! Deze winter heb ik toegegeven aan comfortfood en ben ik niet erg secuur geweest met mijn eetgewoonten die ik me de afgelopen jaren heb aangeleerd. Sinds mijn burn out twee jaar terug ben ik niet meer zo streng in de leer en eet ik af en toe brood en zo nu en dan trakteer ik mijzelf op koekjes, wat ik dan weer compenseer met salades en groene smoothies. Maar de afgelopen maanden, eigenlijk sinds de kerst, ben ik wat doorgeschoten en gingen er ook boterhammen met hagelslag in en voelde ik me vaak suf. Eigen schuld, dikke bult. Daarom nu in februari alvast een kleine schoonmaak in de vorm van thee. Straks als de lente echt doorgebroken is gaat de bezem er echt door met een ‘detoxweek’, ofwel dan ga ik en ik hoop jij weer volop aan de pure voedingsmiddelen die je lichaam helen en herstellen.

Nu kunnen we dus ontgiften met een thee van komijn, koriander en venkel. Heti s supersimpel en zo oud als de weg naar Rome, nee, eigenlijk nog veel ouder! Deze thee verbrand vet en bevorderd gewichtsverlies doordat het de bloedcirculatie verhoogd en vocht afvoerd. Heb je last van waterretentie, houd je vocht vast? Neem dan deze thee die vochtafdrijvend werkt en de urinewegen schoonmaakt.

De winter verdwijnt als smeltend ijswater, het water maakt de groei van het lentegroen mogelijk. Het vastzittende water druppelt in de natuur de grond in, maar wist je dat in je lichaam ook gebeurt? Een loopneus,slijm in je luchtwegen en spijsverteringsstelsel, zwellingen. De thee van komijn, koriander en venkel verhoogt het verbrandingsvuur in jezelf en zorgt voor lente in je lichaam. Weg met het winterwater, slijm en vastzittend vocht. Je bloed is voornamelijk vocht en deze thee zal dan ook je bloed zuiveren.
De thee heeft een verzachtende werking en verminderd irritaties en ontstekingen. In de Ayurveda wordt deze thee al duizenden jaren gedronken.

Hoe maak je de thee?

Doe gelijke delen komijnzaad, korianderzaad en venkelzaad in een potje.

Neem voor een kop thee 1 tl van deze gemengde kruiden en laat ze 3-4 minuten trekken.

Drink de thee bij iedere maaltijd voor minstens twee weken.

Omdat de thee vochtafdrijvend werkt kun je het deze beter niet drinken voordat je gaat slapen, anders moet je ‘s nachts weer naar de wc.

De verkouden sinaasappel

De koude heeft ons land dan toch een beetje bereikt en de verkoudheidsvirussen slaan ons om de oren. Overal om me heen hoor ik mensen klagen over kou gevoelens, vermoeidheid en zware verkoudheid, ik zelf incluis. We kopen zakken vol sinaasappels en persen ons suf, onze winterse vrucht die ons zoveel plezier geeft, maar helpt versgeperst sinaasappel echt zo goed als de groentenboer ons vertelt? Ik ging voor jullie op onderzoek uit.

bigstock-orange-tree-46387138

Herkomst

Allereerst wil ik kijken naar de herkomst van de sinaasappel, want seizoensgroenten en fruit zijn goed voor je, en dat geldt dan vooral voor fruit en groenten van de volle grond uit onze eigen omgeving. De sinaasappel komt niet van Hollandse bodem. Ik keek verder, ook de geschiedenis in om een beter beeld te krijgen wat nou werkelijk onze Hollandse seizoensproducten zijn. Het meeste van wat wij nu eten, is niet van Hollandse van oorsprong. Momenteel schrijf ik het begeleidende tekstboek bij de cursus De Grote Kruidenreis die ik in april ga geven, een boekwerk over de geschiedenis van kruiden, door dit onderzoek en het vele lezen over de geschiedenis van ons eten, denk ik nu na over de herkomst van de sinaasappel. Want je zou denken dat deze van origine uit Spanje en Italie kwam. Dat blijkt dus niet zo te zijn. De sinaasappel komt uit China. De naam sinaasappel komt van de  oude naam voor China: Sina. De sina-appel.  Onze sinaasappel blijkt bovendien een kruising te zijn van de mandarijn en de grapefruit. Deze kruising moet al 2300 jaar terug hebben plaatsgevonden, want de eerste vermelding van de sinaasappel in de Chinese literatuur stamt uit 314 v. Chr. en waarschijnlijk zijn de Portugese kooplieden in de 16e eeuw de eersten die de sinaasappel mee naar Europa brachten. De botanist John Parkinson schreef in zijn Paradisi in Sole, 1629 het volgende over de zoete sinaasappel: “A sort lately had come from Portugal, whither it came not many years since from China. This had the rind so pleasant and free from bitterness, that it may be eaten as well as the meat, which is sweet and it is the best kind to preserve whole.”

Naast de zoete sinaasappel die in supermarkten te koop zijn, zijn er ook andere varianten,

  • De bloedsinaasappel, iets minder zoet dan de gewone sinaasappel met rood vruchtvlees. Deze werden vanaf de 15e eeuw gecultiveerd in Sicilie.
  • De Sevilla sinaasappel, een bittere sinaasappel die voor marmelades wordt gebruikt. Werd voor het eerst gevonden in 10/11e eeuw in zuid Italie. In de 16e eeuw werd het in Nederland geintroduceerd en er zijn in kookboeken uit de 17e en 18e eeuw veel recepten te vinden met de bittere sinaasappel. Ook in de Mexicaanse keuken vind je recepten met de bittere Sevilla sinaasappel. De Spanjaarden brachten de sinaasappel mee naar Mexico en wordt sindsdien gebruikt. Er worden o.a. ceviches, salsa’s, marinades mee gemaakt. De Sevilla sinaasappel is moeilijk te verkrijgen, je kunt ze alleen in januari en februari vinden bij de betere groentenboer. Je kunt het sap vervangen door gelijke delen grapefruitsap, sinaasappelsap, limoensap en witte wijn azijn. Je schijnt van de bittere sinaasappel ook af te kunnen vallen. Het bevat de amfetamine metabolieten N-methyltyramine, octopamine en synephrine. Dat zijn stoffen die chemisch gezien gelijk zijn aan efedrine. De werkzame stoffen van de bittere sinaasappel werken doordat je bloedvaten vernauwen, je bloeddruk verhoogt en je hartslag versnelt. Artsen melden ondertussen wereldwijd gevallen van hartritmestoornissen, hartaanvallen, angina pectoris (een drukkend gevoel of pijn midden op de borst dat ontstaat doordat je hartspier onvoldoende bloed krijgt) en ischemische colitis (een ontsteking van de dikke darm, die ontstaat doordat deze onvoldoende zuurstof krijgt). Of het een goed idee is om het als afslankmiddel te gebruiken, betwijfel ik dus. In de Traditionele Chinese Geneeskunde wordt de bittere sinaasappel gebruikt tegen verlies van eetlust, bij verkoudheid en om gewicht te verliezen. Uitwendig gebruiken de Chinezen het nog steeds om schimmelinfecties te bestrijden.
  • De navelsinaasappel, steviger dan de gewone sinaasappel en bij uitstek geschikt om uit de hand te eten. De schil is bitterder en als je hem zou persen krijgt het sap al snel een bittere smaak. Het is een vrij nieuwe sinaasappel, gecultiveerd in Brazilie, zo rond 1810.

tarocco

de bloedsinaasappel uit Sicilie

Voedingswaarde

Naast veel vitamine C(64%ADH), bevat sinaasappel ook veel vitamine B soorten(tussen de 2 en 8% ADH) en klein beetje vitamine A en E. Betreft mineralen bevat het best wat calcium(4%ADH) en ook aardig wat kalium (4%ADH).

Dit laatste mineraal, kalium is voor de Chinese voedingsleer de reden om sinaasappels niet te gebruiken als vitamine C bron voor verkoudheden. Kalium heeft een afkoelende werking in het lichaam. En als je verkouden bent, let op het stukje ‘koud’ in het woord ‘verkouden’. Dan wil je dat je lichaam weer in evenwicht komt. Je moet dus warmte aan je lichaam toevoegen. Vruchten die groeien in warme tropische streken bevatten allemaal relatief veel kalium, dat is handig, want als het buiten warm is, wil je van binnen koel blijven. In de winter is dit dus niet het geval en zeker niet bij een verkoudheid. Verwarmend voedsel dus met veel vitamine C.

Wat is dus mijn conclusie? De sinaasappel is niet Nederlands en zal het ook nooit worden en wij worden geen Spanjaarden, Italianen of Chinezen. De sinaasappel als vitamine C bron is dus naar mijn idee en naar het idee van duizenden jaren Chinese geneeskunde, niet aan te raden.

Wat is goede voeding in de winter?

Je raad het al: Onze eigen Hollandse wintergroenten! Natuurlijk! Verwarmende Hollandse wintergroenten zijn o.a. boerenkool, knolselderij, spruiten, aardappelen, koolraap, bieten, pompoen, rode kool en wortels. De soorten met de meeste vitamine C zijn: spruiten, boerenkool, koolraap, zuurkool en groene kool. Dus geen sinaasappelsap, maar een lekkere zuurkoolstamppot!

Of neem een kop winterthee met verwarmende kruiden: kaneel, gember, kruidnagel. Het werkt erg goed.

Moet je dan helemaal geen sinaasappels meer eten? Want het klinkt niet logisch: Sinaasappels zijn rijp in december en januari, dus dan is ook de tijd om ze te eten. Ja, als je in de landen woont waar ze geteeld worden wel, daar is het vaak nog redelijk warm. In ons land en zeker als je conditie niet zo goed is en je je wat zwakjes voelt is het beter geen afkoelend fruit te eten in de winter.  Je kunt wel sinaasappel samen met verwarmende kruiden als kaneel en kruidnagel gebruiken. Samen hebben ze dan een neutraal effect. Voel je je echter ook in de winter vaak erg verhit, dan kan de sinaasappel je afkoeling brengen, maar anders is mijn advies: niet doen.

bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Orange_(fruit), zie voor andere bronnen de links in dit artikel.

[prisna-google-website-translator]

KLIK HIER OM JE IN TE SCHRIJVEN VOOR DE NIEUWSBRIEF

Paleo planner

 

Waarom verzin ik niet zoiets? Van die handige dingen. 

Dat denk ik dan als ik zoiets tegenkom als de Paleoplanner. Want de grootste reden waarom veel mensen afhaken bij het paleodieet is dat ze zoveel tijd kwijt zijn aan het bedenken wat ze gaan eten en het maken van een planning. Zeker in het begin kan dat lastig zijn omdat je een heel nieuw eetpatroon aanleert.  Ik denk dat zo’n planner superhandig is al hulpmiddel bij het paleodieet.

Er zit een stappenplan bij en een iPhone app met boodschappenlijstjes.

KLIK HIER OM JE IN TE SCHRIJVEN VOOR DE NIEUWSBRIEF

Wat is het precies?

Een website waar elke week nieuwe recepten opstaan voor ontbijt, lunch en diner. Er staan meer dan 175 recepten in  de database en er komt iedere week wat bij. Als ik zelf net zou beginnen met het Paleodieet zou ik wel met deze website aan de slag gaan, want ik weet dat ik zelfs nu nog dagen heb waarop ik geen zin heb om na te denken. Dan biedt zo’n planner uitkomst.

De planner is opgezet door Mitchel van Duuren, een kei in paleo en programma’s maken, dus ik verwacht dat deze website dan ook goed in elkaar zit. Dit is de website, kijk zelf of je het wat vind. En als je het gaat gebruiken wil je mij dan laten weten of het voor je werkt?

[prisna-google-website-translator]

KLIK HIER OM JE IN TE SCHRIJVEN VOOR DE NIEUWSBRIEF

Ketogeen dieet helpt bij schizofrenie, bipolaire depressie en epilepsie

dreamstime_l_48589642

Meestal als mensen mij advies vragen over voeding adviseer ik ze veel groenten te eten, weinig koolhydraten en matig vlees. Het Paleodieet adviseer ik vaak bij mensen met darmproblemen en mensen met stoornissen als depressie, ADHD en autisme. Het verschil met low-carbdieten, ketogeen dieet en paleodieet is dat je bij low-carb niet perse let op de hoeveelheid eiwitten, sommige mensen eten heel veel vlees, hier vallen ze dan vanaf, maar hun lichaam is er niet blij mee. Het ketogeen dieet bevat veel groenten, matig vlees en veel geonde vetten, wat goed werkt bij de meeste mensen. Bij het paleodieet gebruik je geen zuivel, dit is nog een stapje verder dan het ketogeen dieet omdat je dan geen lactose binnenkrijgt, iets waar veel mensen last van hebben zonder het te weten. Veel mensen met darmproblemen knappen op als ze naast gluten ook lactose verwijderen uit hun dieet. Of het is zo dat een beetje gluten en lactose kan, maar grote hoeveelheden niet. Dit is een kwestie van uitproberen.

Er wordt de laatste jaren veel gezegd en geschreven over hoe voeding psychologische stoornissen als ADHD/autisme en Schizofrenie kan beinvloeden. Ik geloof er zelf ook heilig in, maar dat doet lang nog niet iedereen, simpelweg omdat het nog niet wetenschappelijk is vastgesteld en er nog niet veel in de media over is geschreven. De kranten en het nieuws op tv promoten helaas nog steeds de voedingsrichtlijnen van het voedingscentrum.

Gelukkig zijn er steeds meer artsen en onderzoekers die de ontwikkelingen op voedingsgebied wel volgen en onderzoeken starten naar deze beweringen. Zo is er in Australie, op de James Cook University een onderzoek uitgevoerd naar het ketogeen dieet en het effect op schizofrenie, bipolaire depressie en epilepsie. Het bleek dat bij muizen het ketogeen dieet de symptomen van chronische hersenstoornissen vergelijkbaar met schizofrenie dramatisch reduceerden.
Alhoewel er meer onderzoeken nodig zijn,zijn de wetenschappers van mening dat het ketogeen dieet pathologische gedragingen (gedrag als gevolg van verstoringen in je fysieke lichaamssysteem) kan verminderen. Dit onderzoek werd gepubliceerd op de website van Schizophrenia Research, de website van het onderzoekscentrum ter behandeling van schizofrenie.
“Het ketogeen dieet helpt bij overgewicht, hart- en vaatziekten en type 2 diabetes en we zien dezelfde werking bij medicijnen die worden gegeven om schizofrenie onder controle te houden.” aldus Dr. Zolan Sarnyai in een persbericht. “De meeste energie haal je uit vet. Dus een dieet moet boter, kaas en zalm bevatten.” Dr. Zolan is een academische arts met een PhDgraad.

dreamstime_xl_63114421
Het ketogeen dieet wordt al sinds 1920 gebruikt om epilepsie bij kinderen te behandelen en het dieet werd populair toen bleek dat je er heel goed vet mee kon verbranden en obesitas er mee kon bestrijden. Psychiaters zeggen dat een ketogeen dieet ook helpt om depressie en bipolaire stoornissen kan verminderen. “Er zijn veel mensen die zeggen dat ze depressief zijn, maar dit eigenlijk niet zijn.” aldus Rif El-Mallakh, een docent aan de University of Louisville School of Medicine in de V.S. “Ik denk dat mensen depressie verwarren met energie, of bloedsuikerdips met stemmingswisselingen, maar ze hebben waarschijnlijk geen mentale ziekte. Deze mensen zijn beter af met alleen een dieetinterventie.”
Dr. El-Mallakh zei dat meerdere van zijn patienten met een bipolaire stoornis verlichting vonden met het ketogeen dieet waarbij veel vet, weinig koolhydraten en een matig eiwit wordt gegeten.
Meerdere doctoren en psychiaters zien dramatische effecten op de hersenfunctie en het gemoed door het aanpassen van het dieet en het gebruik van olijf-, kokosolie en boter hebben eigenschappen die de neurologische functies beschermen.
Veel mensen met een depressie zullen dit idee in eerste instantie niet omarmen, want zij voelen zich echt waardeloos en depressief. En het is ook niet bij iedere depressie zo dat deze puur door voeding komt. Maar bij mensen die in hun leven geen reden hebben om depressief te worden en het toch zijn, kan voeding heel goed de oorzaak zijn. Wel is het zo dat veel mensen psychologisch zware klappen te verduren krijgen. En iedereen gaat hier anders mee om. de een wordt depressief, de ander zit even in de put maar krabbelt weer op en gaat weer verder. Op dit punt denk ik dan: Hoe eten beiden personen? Eten ze allebei heel gezond? Kunnen hersenen genoeg neurotransmitters aanmaken? Bij de persoon die opkrabbelt waarschijnlijk wel, bij de depressieve persoon waarschijnlijk niet.

Het is niet voor niets dat er, nu er zoveel mensen lichamelijk ziek worden er ook zoveel mensen psychische stoornissen en klachten hebben. Deze twee kun je niet los van elkaar zien. Heb je zelf psychische en/of lichamelijke klachten? Denk dan aan eens aan goed dieetadvies, echt, je kunt er zelf iets aan doen en ik kan je daarbij helpen.

Kookschool voor medicijnstudenten!

Ja! Het is echt waar, er is vooruitgang en ik vind dit geweldig goed nieuws. Normaal blog ik niet over nieuwsitems,maar dit vind ik zo’n positieve stap voorwaarts dat ik daar graag aandacht aan geef.

Als je naar je huisarts gaat krijg jij dan tips over gezonde voeding? Meestal niet. De kennis van de gemiddelde huisarts gaat niet verder dan wat we zelf ook in de bladen lezen. Mijn eigen huisarts heeft al jaren ernstig overgewicht en kijkt altijd vermoeid uit zijn ogen. En tja wat kan je verwachten? Artsen worden opgeleid om ziektes te genezen, niet om ziekten te voorkomen of voeding als medicijn te gebruiken.

Medicijnstudenten schijnen maar twee weken van hun hele studietijd te besteden aan leerstof over voeding. Heel vluchtig wordt hen geleerd wat goede voeding is en dan ook nog via regels van het Voedingscentrum, die helaas nog steeds niet mee gaat met de huidige kennis over voeding. Alle artsen in opleiding kennen de uitspraak van Hippocrates “Laat voeding uw medicijn zijn.” en sluiten hun opleding af met de eed van Hippocrates “Ik zal naar mijn beste oordeel en vermogen en om bestwil mijner zieken hen een leefregel voorschrijven en nooit iemand kwaad doen. etc”

 

De behoefte aan kennis over voeding wordt wel groter, op een forum op Facebook over gezonde voeding vroegen twee artsen in opleiding zich af waarom zij niets leerden over de genezende kracht van voeding. Ze waren samen in de pen geklommen en hadden de universiteit aangeschreven omdat zij meer les wilden krijgen over voeding en gezondheid. De universiteit (ik weet niet welke) vond dit wel interessant maar ze konden niet zomaar de opleiding veranderen.. Maar goed, we merken  heel langzaam dat er verandering komt.

Momenteel werk ik ook mee aan een denktank voor de gezondheid van kinderen in volkswijken. Het project is opgezet door een professor van het  VU Medisch Centum in Amsterdam en het zal gemonitord worden door het VU Medisch Centum in Amsterdam, om te kijken hoe we een beter gezondheidssysteem op kunnen zetten voor kinderen in de basisschoolleeftijd.

Daarnaast ben ik zelf aan het onderzoeken wat de mogelijkheden zijn om in Nederland zo’n kookschool op te zetten, ik zoek hiervoor samenwerking met artsen, geneeskundigen, opleidingsinstuten. Ben je geinteresseerd in het project, neem dan contact met mij op. info@voedingsadviesrotterdam.nl

Het nieuws wat ik vandaag meekreeg, en waarom ik nu dit artikel schrijf is het goede nieuws van de Tulane University School of Medicine in New Orleans, hier leren de aankomende artsen niet alleen over voeding en gezondheid, hier leren ze koken!

 

Dr. Timothy Harlan, in de voedingswereld bekend als Dr. Gourmet, is ook directeur van het Goldring Center for Culinary Medicine in Tulane. Harlan zegt dat dit programma niet alleen de studenten helpt om de voedingsleer beter te begrijpen, ze leren ook om te praten over voeding, Harlan wil dat zij als arts met hun client kunnen praten over gezonde voeding, hoe ze deze klaar kunnen maken en wat en waarom ze bpeaalde voeding kunnen maken.

“Artsen praten wel over voeding, maar ze communiceren niet op een manier die leidt tot verandering van eetpatroon bij de patient.”, zegt Harlan in de video. De studenten leren gerechten te maken met goedkope ingredienten zodat ze kunnen koken voor groepen mensen met lage inkomens. De school geeft ook kooklessen aan al praktiserende artsen en aan het publiek.Het blijkt dat in New orleans steeds minder mensen thuis koken,  64% van de volwassenen had in 2010 obesitas of had overgewicht. Dit resulteerde in hogere aantallen diabetes en hoge bloeddruk.

“We weten uit de literatuur dat wanneer mensen thuis koken van verse ingredienten, hun gezondheid verbeterd.  We weten ook dat veel van niet weten hoe ze dan moeten doen. Cheryl Spann volgde de kooklessen en zij leerde wat goede koolhydraten zijn en hoe je suiker kan verminderen. “Mijn gezondheid is nu veel beter en ik geloof dat als ik volgende maand bij mijn arts kom, ik mijn medicijnen voor hoge bloeddruk nodig heb en dat ik mijn diabetes medicijnen ook niet meer hoef te nemen.

De medische opleiding van Tulane is een van de eersten die een bevoegde chef heeft als instructeur. Hij werkte eerder samen met het College of Culinary Arts op de  Johnson & Wales University, aan een werkwijze, deze is nu al verkocht aan 16 andere medische opleidingen.

Hoe lang zou het duren voordat deze  aanvulling op de opleiding in Nederland zal worden ingevoerd? Als het aan mij ligt gaan we volgend schooljaar van start!

 

SIBO en darmziekten

Het verband tussen SIBO en allergische ziekten zoals astma en eczeem, met name bij kinderen, is het meest onderzocht.. Er is een toenemend besef van het belang van de darmflora van de gezondheid van het immuunsysteem en het lichaam als geheel, dit wordt weerspiegeld in de grote hoeveelheid onderzoek gepubliceerd op dit gebied in de afgelopen jaren. De algemene consensus is dat de darmflora een directe interactie met het immuunsysteem aangaat en dat verstoringen in de darmflora leiden tot een verhoogd aantal gevallen van allergische aandoeningen. In feite is de darmflora de belangrijkste factor die betrokken is bij de ontwikkeling van het immuunsysteem na de geboorte. Abnormale darmflora wordt  herhaaldelijk gevonden bij baby’s en jonge kinderen met allergische aandoeningen en het is aangetoond dat het beheer van gezonde Lactobacillus bacteriën de ontwikkeling van dezelfde ziekten te voorkomt.

Veruit de meest voorkomende vorm van bacteriële dysbiose wordt verband met het darmziekten met buitensporig soort fermentatie of dunne darm bacteriële overgroei (SIBO).

Er zijn meerdere studies waarbij SIBO als belangrijke factor bij het prikkelbare darm syndroom, chronisch vermoeidheidssyndroom en fibromyalgie.

Een onderzoek gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association (JAMA), één van ‘s werelds meest prestigieuze tijdschriften, concludeert dat SIBO waarschijnlijk een belangrijke rol in het ziekteproces van IBS speelt.

Het onderzoek zegt:

“De mogelijkheid dat de bacteriële overgroei in de dunne darm (SIBO) opzwelt bij IBS kan worden verklaard door een grotere totale waterstof excretie na lactulose inname, een correlatie tussen het patroon van stoelgang en het soort afgescheiden gas, een prevalentie van abnormale lactulose ademtest in 84% van de IBS-patiënten, en een verbetering van 75% van de IBS-symptomen na de uitroeiing van SIBO “

De auteurs van het onderzoek concluderen dat de gastro-intestinale en immune effecten van SIBO een mogelijke verklaring  bieden voor de vele gastro-intestinale en non-gastrointestinale symptomen van IBS.

SIBO wordt ook vaak gezien bij patiënten met chronisch vermoeidheidssyndroom. Een overzicht van gepubliceerde literatuur stelt dat onder andere CVS-patiënten “lieten veranderingen zien  in de darmflora, met inbegrip van verlaagde niveaus van bifidobacteriën en de dunne darm bacteriële overgroei.”

Interessant is een studie gepubliceerd in 2004 waaruit bleek dat SIBO vaker voorkomt bij fibromyalgie patiënten dan bij IBS-patiënten. Dit resultaat was gebaseerd op de hoeveelheid waterstof gedetecteerd met de waterstof ademtest na een lactulose-oplossing werd ingenomen. Een belangrijk aspect van deze studie die moet worden opgemerkt is dat de ernst van SIBO gedetecteerd in fibromyalgie gecorreleerd met de hoeveelheid van de tenderpointpijn die de patiënt leed, dus er is duidelijk bewijs van een verbinding. Pijn niveaus werden gemeten met de patiënt vragenlijsten.

Tenslotte wordt er een start gemaakt met het onderzoek naar de relatie tussen darmgezondheid en geestelijke gezondheid. Onderzoek toont aan dat de nutritionele invloeden op depressie nog onderschat en dat depressieve patiënten gastro-intestinale functie, verhoogde oxidatieve stress, veranderde immuunfunctie en gebreken van verschillende voedingsstoffen, omega-3 vetzuren veranderd zijn. SIBO wordt voorgesteld als een reden voor de verminderde voedingstoestand en stress en het  is bekend dat het een negatief effect op de darmflora heeft, het vermindert het aantal heilzame Lactobacilli en Bifidobacteria soorten. Verder onderzoek is nodig om direct te zoeken naar SIBO bij depressieve patiënten.

Het is waarschijnlijk, aangezien de kennis van de rol van de darmflora in de gezondheidszorg uitbreidt, dat dysbiose betrokken zal worden bij veel meer ziekten, maar tot die tijd hebben we veel na te denken over wat er al ontdekt.