Gistovergroei kan worden opgespoord met:
-een ontlasting onderzoek, waarbij de Candida antilichaam niveaus worden gemeten
-een urine- of bloedtest waarbij de niveaus van gistproducten, zoals alcohol en organische zuren worden gemeten.
-een speekseltest
Je kunt ook de lijst met candidasymptomen nakijken.
- maag- en darmklachten
- opgeblazen gevoel
- winderigheid
- branderige gevoelige plekken op het lichaam
- allergieën (chronisch verstopte neus, astma, hooikoorts, huiduitslag en jeuk)
- herhaalde terugkerende infecties
- constipatie of diarree
- opgezette buik
- menstruatiestoornissen en premenstruele klachten
- witte vloed
- steeds terugkerende bronchitis
- slechte adem
- blaasontstekingen
- brandende urine
- prostaatklachten
- steeds terugkerende ooginfecties
- vlekken voor de ogen
- oorpijn en doofheid
- spruw (witte aanslag in de mond)
- gewrichtspijnen en/of zwellingen
- moeite met spreken
- verergering van de klachten door vocht
- kalknagels
- voetschimmel
- zwemmerseczeem
- jeuk in lies
- schimmelinfecties op huid of nagels
- snel optredende blauwe plekken
- tintelingen en gevoelloosheid aan bijvoorbeeld de vingers
- brandend maagzuur
- voedingsintolerantie
- dof en onwelriekend haar
- klachten die ontstaan t.g.v. bepaalde geuren, deodorant, parfums, sigarettenrook, benzinedamp
- zweetvoeten
- hypoglykemie
- acne
- hoest
- hoofdpijn en/of migraine
- haaruitval
- hooikoorts
- eczeem
- psoriasis
- verminderde seksuele behoefte
- impotentie
- moeheid
- klachten die toenemen in vochtige, benauwde en schimmelachtige ruimtes
- drang naar suiker, brood of alcohol
- ontstekingen op geslachtsdelen
- anale jeuk
- buikkrampen
- vaginale jeuk
- voorhoofdholte ontstekingen
- jeukende huid
- spierklachten
- koortsachtige symptomen
- vlekken zien
- humeur-schommelingen
- zweverig gevoel hebben
- droge mond
- oorpijn /ontstekingen
- blaasjes in mond
- aambeien
- astmatische symptomen
- constant druppende en/of jeukende neus
- pijnlijke en/of gespannen gevoel in borststreek
- pijnlijke geslachtsgemeenschap
De meeste artsen weigeren een candida test uit te voeren. Het voedingscentrum erkent wel dat Candidiasis bestaat en dat de huisarts het vast kan stellen, maar vinden een dieet onverantwoord. Terwijl zij wel een ‘gezond voedingspatroon’voorschrijven als behandeling. Dit houdt volgens hen in : De schijf van Vijf. Dit omdat er volgens hen geen bewijs is, er te weinig onderzoeken zijn die anders suggereren. Terwijl deze onderzoeken er wel zijn en zo zijn na te lezen. Het Voedingscentrum is geen onafhankelijk organisatie en geeft geen goed hedendaags advies.
Het definitieve bewijs dat Candidaschimmel (Candidiasis) schadelijk is volgens hen niet bewezen. De suggestie dat zij instemmen met een aanzienlijke gistovergroei maar niet met de productie van toxines lijkt belachelijk. De belangrijkste producten van het normale gist metabolisme (ethanol en aceetaldehyde) zijn bekend giftige stoffen die ernstige schade aan levend weefsel veroorzaken. Met het oog hierop zal een verhoging van gist ongetwijfeld tot een hogere productie van toxines en op een gegeven moment, met ziekte als gevolg.
De belangrijkste factor die belemmert dat Candidiasis als darmziekte wordt gezien is dat er geen overeenstemming is in de diagnostische test. Ontlasting is vaak onbetrouwbaar als positieve resultaten niet altijd correleren met de symptomen en het omgekeerde kan met negatief resultaat worden gevonden in een duidelijk symptomatische patiënt die vele andere factoren heeft die wijzen op een gistovergroei.
Zolang er geen definitieve test wordt uitgebracht door de farmaceutische industrie, wordt Candidiasis niet door artsen serieus genomen, simpelweg, naar mijn idee omdat de overheid bepaald of de test er komt en of er geld wordt verdient met de testen. Tot die tijd krijgen artsen geen instructie van hoger hand hoe met Candidiasis om te gaan. Zodoende zal ook het Voedingscentrum geen actie ondernemen met voedingsadviezen.
Deze situatie heeft al een lange tijd de onderzoeksinspanningen en begrip belemmerd. Recent onderzoek (sept 2015) suggereert dat D-arabinitol de kandidaat kan zijn als de definitieve merker van gistovergroei in de darmen kan zijn. D-arabinitol is een ‘suiker alcohol’ geproduceerd door gist wanneer ze zich voeden met een suiker genaamd arabinose. Als er een overgroei van gist in de darmen os wordt stof geabsorbeerd en is detecteerbaar in het bloed en urine.
Totdat een definitieve diagnostische test is ontwikkeld, is het verstandig om te kijken naar bewijs uit verschillende bronnen. Ontlasting, antilichamen en organisch zuur testen samen met de gist vragenlijst zal een goed idee geven of je een gistovergroei of niet, vooral wanneer ze samen gebruikt worden.